ПОЗНАВАТЕЛЬНОЕ

Оси и плоскости тела человека - Тело человека состоит из определенных топографических частей и участков, в которых расположены органы, мышцы, сосуды, нервы и т.д.

Отёска стен и прирубка косяков - Когда на доме не достаёт окон и дверей, красивое высокое крыльцо ещё только в воображении, приходится подниматься с улицы в дом по трапу.

Дифференциальные уравнения второго порядка (модель рынка с прогнозируемыми ценами) - В простых моделях рынка спрос и предложение обычно полагают зависящими только от текущей цены на товар.

Иммунитет тежейтін препараттар сипаттамасы. 8 страница

Предыдущая 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 151617 18 Следующая

Аллергиялық реакциялар жедел, баяу, кеш түрлерімен жүреді. Егерде бірнеше құмырсқа шақса, бронх демікпесі қозады, кейде анафилакциялық шок дамиды.

Қан соратын (маса, москит, қандала, бүрге) жәндіктер шаққанда, олардың сілекейімен токсикалық және аллергиялық реакциялар шақыратын заттар кіреді. Аллергиялық реакцияны шақыратын белок - F. Масаның шағуы жедел және баяу аллергиялық реакциялар тудырады.

Тарақандар-прусактар көбінесе аллергиялық дерматоз, есекжем, ринит, бронх демікпесін шақырады. Таракан аллергендері-олардың сілекейі, нәжісі, өлген таракандардың денесі. Үй шыбындары иммуноглобулин Е мен жүретін жедел аллергиялық реакция шақыра алады.

ГЕЛЬМИНТТІК АЛЛЕРГИЯ

Гельминттер, паразиттік өмір сүруімен қатар, бөліп шығаратын заттарымен сенсибилизация дамытады. Олардың антигендері иммуноглобулин Е синтезін өте күшті белсендіреді. Гельминтоздардың аллергиялық реакциялары жедел және баяу түрімен, немесе екеуімен бірдей жүреді.

Гельминттердің секреттері және экскреттері, өліктері иммуноглобулин Е синтезін белсендіреді. Көбінде жедел аллергиялық реакция басым жүреді. Иммундық жауабында Т-супрессор басылып, хелперлер мен В-лимфоциттері көбейеді. Тұрақты эозинофилия пайда болады. Эозинофилдердің иммуноглобулин Е және комплементпен (С3) кооперациясында эозинфилдердің цитотоксикалық факторлары (пероксидаза және фосфолипаза) бар гранулалары шығып, гельминттерді зақымдап дегельминтизацияға әкеледі. Антипаразитарлық антиденелер моноциттер мен макрофагтардың гельминттерге цитотоксикалық әсерін белсендіреді.

Гельминттер балалардың ақыл-ойының және физикалық жетілуіне кері әсер етеді. Гельминтоздың клиникасы гельминттердің түріне байланысты. Альвеококкоз бауырды зақымдайды. Анкилостомидозда эозинофилия, бронхопневмония, астмоидты синдром, уртикарлы бөртпелер болады. Аскаридоз-респираторлық синдром, бронхит, эозинофилия береді. Ауыр түрінде ішек бітеліп қалуы мүмкін.

Әртүрлі гельминттердің миграциялық стадиясының клиникасы қызба, миалгия, артралгиялар, дерматит, өкпе зақымдануымен, Квинке ісігі, абдоминальдық синдром, лимфа түйіндерінің шошуымен, эозинофилия, лейкоцитозбен (70 мыңға дейін 1мкл) көрінеді.

Гельминтоздың диагностикасы-нәжісті байыту әдісімен бірнеше рет гельминттерге тексеру. Сонымен бірге иммуноглобулин Е-ні ем алдында және соңында тексеру.

Гельминттер антигендерімен (PHГA, PCK, ИФА) кейбір серологиялық реакциялар қойылады. Радиоаллергосорбенттік тест арнайы антиденелерді (IgE и G) анықтайды.

38. ВАКЦИНАЛЫҚ ЖӘНЕ САРЫСУЛЫҚ АЛЛЕРГИЯСЫ

Пирке бірінші рет сарысу ауруын денеге жайылған Артюс реакциясы деп сипаттады. Сарысу құйғанда көбінесе жедел сарысу ауруы дамиды. Сарысу ауруының созылмалы түрі әртүрлі дәрілердің және химиялық препараттардың әсерінен пайда болады. Сарысу ауруының жедел түрінде жедел гломерулонефрит, геморрагиялық васкулит дамиды. Созылмалы түрінде аутоиммунды аурулар, сарысу коллагенозы пайда болады. Сарысу белогі адам қанында бір ай сақталады. Аурудың дамуы белоктардың мөлшеріне байланысты. Жылқы сарысу белогының және преципитиндердің комплексі антиген болып саналады. Сарысу ауруындағы аллергиялық реакциясындағы антиденелер - осы комплекске қарсы құрылған екіншілік антиденелер. Қанда ертінді иммундық комплекс реакциясы дамиды. Сарысу ауруының дамуында антиденелер (иммуноглобулиндер М және G) және комплемент қатысады. Аллергиялық реакция дамуына антиденелер титрі 8-14 күн өткенде жеткілікті болады. Ертінді имммунды комплекстер ішкі мүшелердің және капиллярлардың зақымдануының клиникасын дамытады.

Аурудың қайталануы (рецидиві) иммуноглобулин G-дің пайда болуымен және оның қанда сақталған сарысу белоктарымен байланысуына байланысты. Мұндай жағдайда ауру бірнеше айға созылады.

Қолданылатын барлық вакциналар және сарысулар сенсибилизация береді. Бірнеше антигені бар вакциналардың аллергиялық қасиеті жоғары. Вакцина еккенде, оның барлық антигендеріне қарсы антиденелер түзіледі. Адам мүшелеріне туыс антигендері бар вакциналар аутоиммунды процесс дамуына әкеледі. Иммунизацияға еккен вакцина адам организмінде сенсибилизация реакциясын дамытады. Қанда медиаторлар, гистамин, ацетилхолин көбейеді. Қан элементтерінің реакциясы байқалады. Шеткі қанда эозинофилдер мен лимфокиндер көбейіп, лейкоциттер мен тромбоциттер азаяды.

Сарысу ауруының клиникасы жетінші күні дамиды, оны “сарысу ауруының синдромы” деп атайды.

Алллергиялық аурулар анамнезінде бір ауруы бар балаларда (диатез, мұрын-жұтқыншақ инфекциялары, жүктілік кезінде токсикоз болса, резус-дәл келмесе) дамиды

Сарысу құйғаннан кейін 7-20 күн өткенде теріде бөртпе, қызба, лимфа бездерінің шошуы, буындардың ісінуі байқалады. Кейде нефрит, васкулит, коронарит дамуы да мүмкін.

Аллергиялық реакциялар КДС және АКДС вакцинасын қайталап бергенде бірден немесе бірнеше сағат өткенде пайда болады. Анафилакциялық шок вакцина бергеннен кейін 1-7 сағатта дамиды. Вакцинадан кейін есекжем, Квинке ісігі, экзема болуы да мүмкін. Көпшілігінде аллергиялық реакция 2-4 тәулік өткенде көрініп, 4-5 күнге созылады. Кейде аллергиялық реакция 8-16 күн өткенде дамып, қандағы антиденелер түскен антигендерді ертінді иммунды комплекске айналдырады.

Аллергиялық реакцияны IgE-нің Fc-фрагменті жүргізеді.

Сарысу ауруында 85% терінің, 70%-қызба, 25%-лимфа түйіндерінің шошуы, буындардың өзгеруі-20% болып, басқа мүшелер де зақымданады.

Көкжөтел вакцинасын алғандардың аллергияға бейімділігі болса, бронх демікпесі бірінші егуден кейінде дамуы мүмкін. Сонымен бірге балаларда псевдокруп, спастикалық бронхитте кездеседі. Нефропатия, энцефалит, энцефаломиелит сияқты ауыр асқынулары болғаны да белгілі. Энцефалиттер баяу аллергиялық реакциясымен, аутоиммунды компонентпен жүреді. Көкжөтел вакцинасы аллергиялық реакцияны жиі береді.

Сарысу ауруының ауыр түрінде дене ыстығы жоғары, полиморфты бөртпе, тыныс алу жолының қабынуы, ауыз қуысында энантемалар, энтерит, эндокардит, энцефаломенингит дамып, ауыру бір айға созылады.

Сарысу ауруының орта ағымды түрі, көбінесе терінің зақымдануымен білініп, 2 аптаға созылады.

Жеңіл түрінде - еккен жерде есекжем, бездер шошиды.

Сарысу ауруын емдеуге антигистаминдік дәрілерді және кортикостероидтерді қолданады.

Профилактикасы. Кейде вакцина егуден бұрын немесе егуді жалғастыруға аллергологпен ақылдасу жөн. Басқадай ауруы бар кісілерді егуге болмайды. Аллергиялық ауруы болғанда да, аллергологке көрсетіп, 1-2 жылға дейін егуге болмайды. Лейкопениясы, тромбоцитопениясы бар, гаммаглобулиндері көбейген балаларды екпейді. Егу алдында тері ішіне (физиологиялық ертіндісімен 10рет ертілген 0,1 мл вакцинаны) сынама қояды. Егерде сынама оң болса вакцинаны екпейді. Гиперсезімталдығын басу үшін антигистаминдік дәрілермен емдеп, антигені жоқ тағам тағайындап барып, кейін егеді. Әртүрлі вакциналармен егудің аралығы екі айдан қысқа болмауы керек.

Сарысуды Безредка әдісімен береді. Сіреспеге қарсы сарысу дифтерияға қарсы берілетін сарысуға қарағанда, аллергиялық реакцияны өте жиі береді.

39. АЛЛЕРГИЯЛЫҚ РИНИТТЕР

Риниттер мына түрлерге бөлінеді: аллергиялық ринит, вазомоторлық, инфекциялық, медикаментоздық, жүктілік риниті, кейбір эндокриндік бұзылыстарда болатын риниттер.

Дәрілік ринитті гипотензиялық дәрілер (резерпин) және контрацептивтер жиі дамытады.

Аллергиялық ринит жоғарғы тыныс алу жолдарының созылмалы аурулары бар науқастардың 15-55%-ында кездеседі және Қазақстандағы барлық аллергиялық аурулардың-40% (Мошкевич В.С.). Экзоантигендер мұрынның шырышты қабығы арқылы кіреді.

Аллергиялық ринитте эпителийлердің функциялары бұзылып, мұрында иммуноглобулин А азайып, эозинофилдер көбейіп, капиллярлардың өткізгіштігі үлкейіп, вазодилятацияға және шырышты қабықтың ісінуіне әкеледі. Антигендер табиғи бөгеттерден жеңіл өтіп кіреді. Аллергендердің қайталап кіруі реакцияның иммунологиялық фазасын дамытып, медиаторлар шығады. Ісіну қан жүруін баяулатады, шырышты қабықтың қорғаныс факторлары (лизоцим азайып, мұрын секретінде рН көтеріледі, эпителий өткізгіштігі көбейеді) төмендейді. Шырышты қабық гистаминді, эозинофилдерді көп шығарады. Тұрмыстық және эпидермальдық аллергендер жедел аллергиялық реакциялар шақырады. Бактериальдық және грибтік аллергендер сенсибилизациясы баяу аллергиялық реакциямен жүреді.

Аллергиялық ринитте мұрын шырышты қабығының гиперплазиясы, базальды мембрана жұқарып іседі және эозинофилдер инфильтрациясы, шырышты бездердің гипертрофиясы анықталады. Эпителийлер ақаулары пайда болып, бокал тәрізді клеткалар көбейеді.

Риниттер аллергиялық және псевдоаллергиялық болып бөлінеді. Аллергиялық ринитте (АР) бір экзоаллергенге гиперсезімталдығы бар және аллергиялық реакция мұрында –“шок”мүшесінде дамиды.

Псевдоаллергиялық ринит - мұрын ішіндегі тамырларының неврозы, жалпы нейровегетативтік және эндокриндік бұзылыстардың бір симптомы.

Вазомоторлық ринитте вегетативтік жүйке жүйесі жұмысы бұзылған – холинергиялық немесе адренергиялық гиперреактивтілігі байқалады. Ауру жыл бойы үзіліссіз жүреді. Шылымды, түтінді, бояуды көтере алмайды. Үнемі тұмауратып, түшкіріп, басы ауырып, құлағы бітіп жүреді. Кейде вазомоторлы және аллергиялық риниттер бір-біріне қосылып кетеді.

Аллергиялық риниттердің ағымы – маусымды, тұрақты, олардың араласқан түрі болып бөлінеді. Патогенезі бойынша риниттер – атопиялық, инфекциялық-аллергиялық және псевдоаллергиялық (вазомоторлық) болады. Кәсіби түрі де белгілі. Аурудың ұзақтығына қарай жедел, созылмалы ағымды деп бөледі. Аллергиялық риниттің тұрақты түрінің (атопиялық вариант) бактериальдық аллергенге қатысы жоқ, басқа аллергендермен (үй шаңы, жануарлар эпидермистері, кейбір дәрілер, тағамдық өнімдер) байланысады.

Бактериальды және грибті аллергендер инфекциялық-аллергиялық вариантымен тұрақты ринит дамытады.

Аллергиялық риниттің клиникалық стадиялары: пароксизмді, катаральды, вазодилятаторлы. Сонымен бірге ісік, гипертрофия, полипозды стадиялары болады.

Аллергиялық ринитте (атопиялық) аллергеннің әсерімен IgE пайда болып, мұрынның мес (базофил) клеткаларына байланысады. Антиген мұрынға қайта түскенде, оған IgE байланысып мес клеткаларын ыдыратып, биологиялық белсенді заттар (гистамин, лейкотриендер, брадикинин, простагландин, тромбоцит белсендіретін факторлар т.б.) шығып, жедел риниттің клиникасын береді.

Аллерген көптеген цитокиндерді (ИЛ-4, ИЛ-5, ИЛ-3, ядерлі-моноцитарлы, колоние белсендіретін, өндіретін), хелпер-2-ні белсендіреді. Бұлар шырышты қабықтың инфильтрациясын беретін эозинфилдерді белсендіреді.

Диагноз-клиникалық-зертханалық және рентгенологиялық зерттеулермен, аллергендермен қойылатын тері және өршіту сынамалармен, аллергенді анықтайтын иммунологиялық әдістермен қойылады. Диагноз қоюда мұрын секретіндегі эозинофилдерді анықтаудың да маңызы зор. Олар, әсіресе өршіту сынамасынан кейін көбейеді.

Инфекциялық - аллергиялық риниттің қозуы жылдың суық кезінде басталып, жылы айларда (жазда) тоқтайды. Ремиссия кезінде де шырышты қабықта патологиялық өзгерістер сақталады. Егерде инфекция қайта түссе, тұмау тәрізді процесс қайта дамиды.

Аллергиялық риниттің химиялық себептерімен (аэрозольды химиялық заттардың ауамен аздаған мөлшерде түсуінде) қабыну мұрынның, көмейдің, жұтқыншақтың шырышты қабығының қабынуымен бірге дистрофиялық өзгерістерімен жүреді. Мұндай ауруларда вазомоторлық, гипертрофиялық, атрофиялық, поллиноздық, демікпе алды стадиялары анықталады.

Кәсіби аллергиялық ринит шырышты қабықтың құрғауымен, мұрын іші қышуымен, ауыруымен, түшкіру, ринореемен сипатталады. Аллергеннің элиминациясында мұның бәрі басылады. Егер аллергенмен жанасулық жалғасса, ауру дамып, тұрақты клиника береді. Мұрынның шырышты қабығындағы эозинофилия және патологиялық процесс бронхтарды қамтып, аллергоз өршиді. Аллергиялық риниттердің асқынуларына - синуситтер, жұтқыншақтың немесе бронхтардың қабынуы (бронх демікпесі) жатады.

Аллергиялық синуситтер.

Мұрын қуысының аллергиялық ауруларына мұрынның қосалқы қуыстарының шырышты қабығының әртүрлі өзгерістерін рентгенологиялық (қалыпты және контрасты) зерттеулермен, немесе диафаноскоп және эхографиямен анықтайды. Томография мұрын қосалқы қуыстарының өзгерістерін жақсы көрсетеді. Кейде антроскопия жүргізіледі. Қосалқы қуыстың өзгерістері-аллергиялық гайморитті анықтайды. Аллергиялық риниттің маусымдық қозған кезінде науқастардың 65%-ында гайморит, кейде онымен бірге этмоидит, фронтит дамиды. Қуыстағы қабыну созылмалы және бір жақты, кейде тез қайтымды болады.

Инфекциялық ринитте қосалқы қуыстардың қабынуы - 85%. Көптеген синустер өзгеріске ұшырайды. Гайморит екі жақты болса, өзгерістері тұрақты.

Аллергиялық риниттің аралас (қосынды) түрінде екі жақты гиперсезімталдықпен (тозаңды және бактериальды, кейде үш антигенге қарсы) тыныс алу жолдарының шырышты қабығының клеткаларын зақымдап, ұлпаға қарсы аутоантиденелер құрылады. Аралас аллергиялық риниттің пайда болуы иммунитеттің төмендеуімен аллергиялық қабынудың күшеюіне байланысты. Бұларға жүре келе тағам және дәрі аллергиялары да қосылады. Қосынды (аралас) аллергиялық ринитте қабыну жоғарғы тыныс алу жолының барлық шырышты қабығына жайылады. Ринитке жөтелу, тұншығу ұстамасы, орталық отит симптомдары қосылады.

Қосынды аллергиясы болғанда, мұрын ішінде полиптер шығады. Науқастардың үштен бірінде пансинусит лабиринтетпен қоса дамиды. Гайморит - екі жақты, гиперпластикалық немесе полипозды. Ондағы өзгерістер аллергиялық реакцияның қай түрімен жүруіне байланысты. Егер қозу жаздыгүні дамыса, қабыну маусымды риниттегідей, егер қозу бактериальды инфекциялармен қыстыгүні дамыса, баяу аллергиялық реакцияның көріністері анықталады.

Қабыну көріністері аллергиялық реакцияның стадияларымен сипатталады. Вазодилятаторлық стадияның негізгі симптомы – мұрынның созылмалы бітіп қалуы. Гиперсекреторлы стадиясы –түшкіру ұстамасы жиі және мұрыннан сұйықтық мол ағады.

Ісіктік стадиясы – (созылмалы ісік) – мұрын кеуілжірлерінің күшті ісінуі, мұрын жолдарын толық жауып тастайды. Катаральды түрінде мұрын шырышты қабығы қызарған. Гиперпластикалық түрінде – мұрынның төменгі кеуілжірлерінің арт жағының және орталық кеуілжірлерінің алдыңғы жағы үлкейеді.

Полипозды стадиясында – көптеген уақ полиптер, әсіресе торлы лабирингтер маңында болады.

Аллергиялық риниттердің аса маңызды диагностикалық белгілері: аллергендермен қойылатын терілік және өршіту тесттері, мұрын жалқығында IgE-нің және секретінде эозинофилдер көбеюі. Әртүрлі риниттердің (атопиялық, инфекциялық, грибтік, химиялық препараттар) клиникалық көріністері бір-біріне ұқсас.

Мұрынның және оның қосалқы қуыстарының созылмалы аллергиялық қабынуы - тыныс алу жолының кең тараған патологиясы. Аллергендердің ингаляциялық жолмен түсуі, тыныс алу жолдарының басқа мүшелерінде сенсибилизацияға шалдықтырып, аллергиялық отит, фарингит (35%) тубоотит (8,3%) дамытады (В.С. Мошкевич).

Жедел аллергиялық фарингитті бірінші рет Квинке (1882) сипаттаған. Аурудың тілі, тілшігі, бадамша бездері, көмейдің кіреберісі ісінеді. Беті ісініп, есекжем пайда болады. Ісік кенет басталып, тез дамиды. Созылмалы аллергиялық фарингитте науқастардың көмейінде бір нәрсе тұрғандай, түкіріктің көбеюі, кейде жөтелуі, ауаның температурасы өзгерсе, көңіл күйі төмендейді. Суық су ішсе, фарингит тез қозады.

Көмейдің аллергиялық зақымдануы өте сирек, бірақ өте тез дамиды. Жедел ларингиттің үш түрі белгілі: диффузды, шектелген және сіңірасты. Диффузды аллергиялық ларингитте – тамағы жыбырлап, тамағында бір түйір бардай сезініп, жөтеліп, дисфония, дем алу қиындайды. Көмейдің шырышты қабығы ісініп, жалқық секретімен жабылады. Ісік тілшікті, кейде псевдодауыстың бүкпесін қамтиды. Шектелген аллергиялық ларингитте – дисфония, көмейінде бірдеме бардай жыбырлайды. Дауыс көп өзгермейді. Шын дауыс бүкпелерінің ісігі сирек кездеседі.

Сіңірасты аллергиялық ларингиті 5-7 жасқа дейінгі балаларда кездеседі. Көмей стенозы кейде трахеостомаға немесе кісі өліміне әкеледі.

Көмей ауруларының стадиялары: созылмалы аллергиялық катаральды ларингит, гиперпластикалық аллергиялық, ісікті-полипозды аллергиялық (Рейнике ісігі).

Халықаралық аурулар жіктемесі (1982) бойынша екі белгі ескеріледі: бірінші - нозологиялық түрі (аллергия), екінші – ақымдалған мүше немесе жүйе (мұрын, көмей).

Мошкевич В.С. (1992) жоғарғы тыныс алу жолдарының созылмалы ауруларының клиникалық жіктемесін жасаған, онда патогенезін, ағымын, түрін, стадиясын, патологиялық процестің қай мүшені зақымдағанын көрсетеді. Мысалы, диагноз – созылмалы аллергиялық ринит және синусит (гайморит), серозды түрі, (сенсибилизация өсімдіктердің тозаңына), қозу кезі, жеңіл ағымды, гиперсекрециялық стадиясы.

Аллергиялық риниттің емі. Қолданылатын бейспецификалық емдер көбінесе нейровегетативтік вазомоторлы ринитте көмектеседі.

Аллергиялық ринитті емдеу үшін арнайы аппаратпен мұрынның төменгі кеуілжірінің шырышты қабығының ультрадыбысты дезинтеграциясын жүргізеді. Мұрын ішінің дезинтеграциясы аллергиялы және вазомоторлы ринитте көмектеседі. Гиперсекрециялы ауруларды емдеуге атропин сияқты әсері бар беллоид тағайындайды. Аллергиялық ринитте дәрі электрофорез немесе фонофорезбен мұрын қуысына жібереді. Антигистаминдік дәрілер қышыну мен гиперсекрецияны басады. Эозинофилия жоғарғы сезімталдықпен мұрын арқылы дем алуды бұзса, баяу әсерлі субстанцияға және лейкотриендерге әсер ететін стероидтарды тағайындайды.

Аллергиялық риниттің симптомдарының дамуында негізгі рөл атқаратын - гистамин. Гистаминнің үш рецепторы белгілі, ауру басталғанда Н₁, рецепторымен дамиды. Н₁ – рецепторының антагонистері мұрын қуысының қышуын, ринореяны және түшкіруді азайтады, бірақ мұрынның бітуіне әсер етуі нашар. Бірінші шыққан антигистаминдік препараттар (супрастин, димедрол, тавегил) седативті және антихолинергиялық әсер етуінен және қысқа уақытта организмнен шығып кетуінен науқастарға қолданылмайды. (Н.Н. Речинская, 2001)

Кейін шыққан антигистаминдік препараттар (семпрекс, гисманал, аллергодил, цетрин, кестин және басқалар) жақсы нәтиже беруімен мұрынның ісінуін толық кетірмейді. Бұлар аллергиялық коньюнктивитті және есекжемді де басады. Бұл препараттар мұрын ісігін басатын препараттармен (псевдоэфедрин) қоса қолданылады. Псевдоэфедринді балаларға және жүйке жүйесі қозатын ауруларға беруге болмайды.

Қазіргі заманда аллергиялық ринитті емдеуге мұрын ішіне қолданылатын антигистаминдік препараттар (азеластин және левокабастин) жақсы және тез көмектеседі, ал күніне 2 рет алғанда аурудың алдын алуға да болады.

Кортикостероидтерді (будесонид, флунизолид, флукокортинбутил, флутиказон пропионат, мометазон фуроат, триамциналон) жергілікті мұрын ішіне пайдаланғанда, цитокиндер мен хемокиндердің шығуын және клеткалардың (Т-клеткалар мен эозинофильдердің) инфильтрациясын тоқтатып, қабынуды өте күшті басады. Мес клеткаларының саны шамалы азаяды.

Кортикостероидтерді жалпы (парентеральды және пероральды) қолдану - аллергиялық риниттер емінде ақырғы резерв. Керек жағдайда бір аптадай ғана беріледі. Сондықтан кортикостероидтерді аллергиялық риниттің ауыр ағымында жергілікті, үнемі қолдану керек.

Кромондар (кромолин және некромил натрий) мес клеткаларының мембранасын тұрақтап, медиаторлардың шығуын азайтады. Бұл препараттарды ауру басталардан 2-3 апта бұрын бергенде, жақсы нәтиже береді.

Ісінуге қарсы қан тамырларын тарылтатын препараттарға а₁ – адренергиялық агонистер (мезатон) және а₂ – адренергиялық агонистер (африн, галазолин, нафтизин), норадреналин босататындар (эфедрин, псевдоэфедрин, амфетаминдер) және норадреналиннің қайта сіңуіне кедергі болатын (кокаин, тримекс) жатады. Бұлар 7-10 күннен артық тағайындалмайды. Балаларға (1 жасқа дейінгі) және 60-тан асқан қарттарға, жүктілік кезінде, глаукомада, гипертонияда қолдануға болмайды.

Маусымдық аллергиялы риниттердің қозған кезінде аскорбин қышқылын, Р және Д витамин топтарын, рутин, натрий цитратының 10%-ертіндісін және май қосылған холестеринді алуды ұсынады. Е-аминокапрон қышқылының 5% ертіндісін қолдану және күкіртпен емдеудің бір курсын өткізу жақсы көмектеседі. Күкірт бүйрек үсті бездерінің қыртыстарының функциясын көтеріп, эндогендік кортикостероидтердің секрециясын көбейтеді.

Спленин, унитол, күкіртті магнезия инъекцияларын береді. Бета-адренорецепторларын белсендіретіндер (адреналин) жақсы көмектеседі. Тамыр тарылтатын дәрілердің емдік әсері 2-4 сағатқа ғана созылады. Бұл дәрілерді ұзақ қолданғанда қан тамырлары склерозға ұшырап, дегенеративтік процесс дамиды.

Созылмалы аллергиялық риниттің полипозды стадиясында хирургиялық емде орын алады. Полипотомиямен бірге антигистаминдік дәрілер, полипоздық аутоантигенмен арнайы гипосенсибилизация, кортикостероидтерді (парентеральді, фонофорезбен немесе мұрын ішіне) беру, спирт-новокаин блокадалары жүргізіледі. Қосымша трипсин тағайындау мұрын қабынуын азайтады. Трипсин стафилококк анатоксинінің иммуногендік қасиетін күшейтеді. Хирургиялық ем аллергиялық ринитте мұрын арқылы дем алуды қалпына келтіруге, инфекциядан тазарту және тітіркену ошақтарын алып тастауға бағытталады.

Антигендерді денеге, әсіресе өкпеге таратпау үшін радикальды операция жасамайды. Бірақ, конхотомияны, конкоантропексияны, төменгі кеуілжірге криотерапияны жүргізеді. Кейде хирургиялық операциядан кейін ауру қозуы болады. Сондықтан оны ауру қозудың алдын алатын дәрілерді (преднизолон) беріп емдеумен бірге жасайды.

Маусымдық аллергиялық ринитте гормонның аэрозолын қолдану көмектеседі.

Қосынды (аллергиялық, инфекциялық) аллергиялық ринитте оксикорт (тетрациклин+гидрокортизон) аэрозолы жақсы нәтиже береді.

Мошкевич В.С. қозған бактериальды аллергиялық ринитті емдеу үшін қысты күні аэрозольды беру схемасын ұсынады:

1,3,5,7 – тәуліктерінде құрғақ ингаляция комплексі – белсенді антибиотик – 0,1; сульфамид – 0,25; димедрол – 0,05; эфедрин – 0,012; аскорбин қышқылы – 0,2.

2,4,6,8 – тәуліктерінде – гидрокортизон – 0,025; димедрол – 0,05; хлорид натрий – 0,5% - 50.

9,10 – тәуліктерінде – димедрол – 0,05, эфедрин – 0,02.

Курортта шырышты қабықтың функциясын қалыптастыратын майлы ингаляциялары жүргізіледі. Ингаляция құрамына кіретін майлар: эвкалиптік, фенхел, шырғанақ, жалбыз, анис, лимон, лаванда, итмұрын және қызыл май. Аллергиялық риниттің қозуын комплексті емдеу керек.

Предыдущая 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 151617 18 Следующая