ПОЗНАВАТЕЛЬНОЕ

Оси и плоскости тела человека - Тело человека состоит из определенных топографических частей и участков, в которых расположены органы, мышцы, сосуды, нервы и т.д.

Отёска стен и прирубка косяков - Когда на доме не достаёт окон и дверей, красивое высокое крыльцо ещё только в воображении, приходится подниматься с улицы в дом по трапу.

Дифференциальные уравнения второго порядка (модель рынка с прогнозируемыми ценами) - В простых моделях рынка спрос и предложение обычно полагают зависящими только от текущей цены на товар.

Дифференциалды диагноз жазбашада

Пикфлоуметрия – тыныс шығарудың шыңдық жылдамдығының мониторингі, бронх демікпесінің жағдайы жəне ауырлық ағымының тұрақтылық көрсеткіші. Пикфлуометрия тәулік бойында бірнеше рет жүргізіледі, бронходиляторларда қабылдау алдында және одан кейін. ПСВ-ні таңертең (науқас тұрғаннан кейін бірден) және 10-12 сағаттан кейін (кешке) өлшеу міндетті болып табылады. Пикфлуометрия науқасты қабылдау кезінде дәрігермен және де күнделікті науқастың өзімен жүргізіледі. Бұл БД ағымы ауырлығы және тұрақтылығы туралы, аурудың асқынуын шақыратын факторларды анықтауда, өткізілетін емдік шаралар эффективтілігін көрсетуге мүмкіндік береді.

5.. Бронх демікпесінің емі, Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы.. Бронх демікпесінің баспалдақты емі. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану. Уақытша және толық еңбекке жарамсыздық экспертизациясы. Диспансеризация Бронхылық демікпенің сатылы емі. Жеңіл интермитирлеуші эпизоттық ағымында емдеу қысқа әсерлі бронходиляторларды қолдануды көздейді (инголяциясы В2-агонисттер), керек жағдайда симптомдарды бақылау үшін, В2-агонисттердің профилактикалық инголяциясы немесе физикалық күш түсер алдында немесе аллергенмен қатынас алдында натрий – кромогликатын аптасына 1 реттен жиі емес қолдану. Жеңіл персистирлеуші ағымында демікпені бақылау үшін күнделікті, ұзақ уақыт, профилактикалық инголяционды кортикостероидтарды тәуліктік дозада 200-500 мкг. немесе натрий промогликаты, недокромил немесе теофиллин ұзақ әсерлі қолданып отыру қажет; демікпе ұстамасын басы үшін – қысқа әсерлі бронходиляторлар – инголяционды В2 – агонисттер, тәулігіне 3-4 реттен жиі емес; инголяционды холинолитиктерді қолдану мүмкін. Орташа ауырлықтағы персистирлеуші демікпеде демікпе бақылауымен анықтау үшін профилактикалық күнделікті қабынуға қарсы заттарды қолдану қажет; инголяционды кортикостероидтар тәуліктік дозада 800-2000 мкг. (спейсерлен инголятор қолданылады); ұзақ әсерлі бронходилятаторлар, әсіресе түнгі демікпені басу үшін (В2 – агонисттер инголяция түрінде, таблетка, сироп түрінде немесе теофиллин).Демікпе ұстамасын басу үшін – қысқа әсерлі бронходилятаторлар инголяциялы В2-агонисттер, тәулігіне 3-4 реттен жиі емес, инголяционды холинолитиктер қолдануға болады. Ауыр персистирлеуші демікпеде күнделікті инголяционды кортикостероидты 800-2000 мкг. және одан жоғары тәуліктік қолдану көрсетілген. Ұзақ әсерлі бронходилятаторлар, әсіресе демікпенің түнгі ұстамаларында (В2-агонисттер, инголяция, таблетка, сироп түрінде және теофиллин); пероральді глюкокортикоидтар.Демікпе ұстамасын басу және жеңілдету үшін - қысқа әсерлі бронходилятаторлар, инголяционды В2 агонисттер (3-4 жиі емес). Инголяционды холинолитиктерді қолдануға болады.

БД ағымын 3 ай бойынша бақылау мүмкін болса, емдеу көлемін біртіндеп азайтып, алдындағы сатыға ауысуға болады. Пероральді глюкокортикоидты терапияның қысқа курстары қажет жағдайда кез келген сатыда жүргізіледі. Кез келген сатыдағы терапияда науқастарды үйрету болу керек. Сатылы терапия эффективтілігін анықтау үшін бронхылық демікпенің келесі бақылау критерилері бар: минимальді симптомдар, түнгі астманы қосқанда; минимальді (өте сирек) асқынулар; дәрігерге шұғыл қаралудың болмауы; В2-агонисттер инголяциясына минимальді қажеттілік Профилактикалық шаралар:1. Бөлмедегі шаңды тазарту, фильтрация жүйесін пайдалану.2. Үй кенелеріне аллергия болған кезде – оларды жою.Әрі қарай жүргізу: жылына 2-3 рет терапевттің қарауы, пульмонолог, аллерголог – жылына 1 рет.Диспансерлік бақылау – БД кез келген формасы мен ауырлық дəрежесінде науқасты оқыту қажет. Емделуші БД мəнін, тұншығу ұстамаларын өзі басуды, қай жағдайда дəрігерді шақыру керектігін, демкпенің жеке триггерлерін, тұншығу белгілерін жəне ахуалының нашарлауын жəне бронхтық өтімділікті, демікпені бақылап отыру үшін күнделікті қабылданатын профилактикалық препараттардың жеке дозасын білуі қажет.Еңбекке жарамсыздықЖеңіл дәрежелі БД – 12-18 күн;Орташа дәрежелі БД – 30-60 күн; Ауыр дәрежелі БД – 85-90 күн.Еңбекке жарамсыздықты көрсеткіштер бойынша МСЭК анықтайды.

6. ӨСОА. Жіктелуі. при бронхты –обструктивті синдромының дифференциалды диагностика. Өкпелік гипертензия. Емі, Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы. Егде тартқан және жүктілерді жүргізу ерекшеліктері. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану. Уақытша және толық еңбекке жарамсыздық экспертизациясы. Диспансеризация.ӨСОА- дегеніміз аллергиялық емес бронхтың созылмалы диффузды ауруы, өкпенің обструктивті типінің вентиляциялық бұзылысы, жөтел, ен-тігу қақырықтың шығуымен белгілінеді. Жіктемесі: Cтадия 0. ӨСОА қауп стадиясы – созылмалы жөтел жəне қақырықтың түсуі; өкпе функциялары қалыпта.Стадия I. Жеңіл ӨСОА – айқын емес (жеңіл) бронхообструкция (ОФВ1/ЖЕЛ < 70%, но ОФВ1 80 % қалыпты мəннен) жəне бірақ барлық жағдайда созылмалы жөтел, қақырықтың түсуі болмауы мүмкін.Стадия II. ӨСОА ауыр дəрежесі – бронхообструкцияның үдеуі (50% ОФВ1<80 % қалыпты мəннен) жəне симптомдардың үдеуі, физикалық жүктемеде ентікпе дамиды.Стадия III. Ауыр ӨСОА – бронхообструкцияныі əрі қарай үдеуі (30% ОФВ1<50 % қалыпты мəннен), өмір сапасына əсер ететін, ентікпенің үдеуі жəне жиі асқынулар. Стадия IV. Аса ауыр ӨСОА – ауыр бронхообструкция (ОФВ1<30 % қалыпты мəннен) немесе созылмалы тыныс алу жеткіліксіздігі.Дифференциалды диагноз жазбашада
Дəрі-дəрмексіз ем:Бірінші жəне аса əрекетті əдіс болып темекі тартуды тастау табылады. Темекі зияны туралы кез келген консультациялар, тиімді жəне əр қабылдауда айтылуы қажет. СБ емдеуде бронхтық теректің дренаждық функциясын жақсартуға жəне тыныс алу мускулатурасына бағытталған емдік тыныстық гимнастика маңызды орын алады. Мұнымен қоса физиотерапиялық əдістер мен тыныс алу мускулатурасының массажы белгілі мəнге ие.

Дəрі-дəрмектік ем:Басым жағдайда ингаляция түріндегі бронхилиттік заттар, ӨСОА негізгі симптоматикалық емі болып табылады:- «қажет жағдайда», уақытша жəне нашарлаған симптомдарды жою үшін, жəне тұрақты түрде – персистирлеуші симптомдарды азайту жəне профилактикасы үшін тағайындалады;- түрлі топтағы бронхолитиктер арасындағы таңдау жəне олардың комбинациясы қолда бар дəрілік затарға байланысты;- қысқа əсердегі бронх кеңейткіш препараттармен емдеу, ұзақ əсерлі бронходилятаторлармен емнен гөрі тиімді, бірақ қымбат;- түрлі маханизмдегі жəне ұзақтықтағы дəрілер комбинациясы бронхтың кеңею дəрежесін арттырады;- теофиллин ӨСОА кезінде тиімді; бірақ оның потенциалды уытты əсерімен байланысты, қолда бар болса ингаляциялық бронходилататорлар қолданылады.Ингаляциялық кортикостероидтар келесі емделушілер үшін қолданылады - қалыпты мəннен ОФВ1<50% жəне қайталамалы асқынуларда (мысалы, соңғы 3 жылда 3 рет).Ингаляциялық кортикостероидтармен ұзақ уақыт емдеу тиянақты таңдалған топтағы емделушілерде симптомдарды жеңілдетеді, ОФВ1 үдемелі төмендеуін азайтпайды. ӨСОА барлық кезеңдерінде қажет: қауіпті факторларды жою, тұмауға қарсы вакцинамен жыл сайынға егу жəне қажет болса қысқа əсердегі броходилятаторлар. Жеңіл кезеңінде (1 стадия) жəне аурудың клиникалық көріністері болмаған кезде науқас тұрақты дəрілік терапияға зəру.Интермиттирлеуші симптомдармен науқастарға ингаляциялық бета 2 - агонисттер немесе қысқа əсердегі М-холинолитиктер бірі көрсетілген (сальбутамол - 200-400 мкг, фенотерол - 200-400 мкг), ипротропий бромиді 40 мкг, беродуал (фенотеролдың фиксирленген комбинациясы жəне ипротропий бромиді).2-4 кезеңде бір немесе ұзақ əсердегі бронходилятаторлармен тұрақты ем қосылады (сальметерол-50 мкг немесе формотерол-12 мкг тəулігіне екі рет).3-4 кезеңде ингаляциялық глюкокортикостероидтармен тұрақты ем көрсетілген (беклометазон дипропионат – тəулігіне 600-800 мкг, будесонид – тəулігіне 800-1600 мкг, немесе флутиказон пропионат– тəулігіне 250-1000 мкг). Жүйелік глюкокортикостероидтар тұрақты ем кезінде ұсынылмайды.Муколитиктер (амброксол) тек қана тұтқыр қақырықпен науқастарға тағайындалады.Антибактериалды терапияны антибиотикограмманы ескеріп іріңді қақырық болған кезде тағайындайды. Жаңа генерациядағы макролид препараттарына көңіл бөлінеді (спирамицин), амоксициллин+клавулан қышқылы (амоксиклав), муколитиктермен қоса клиндамицин (спирамицин 3 000 000 БІР х 2 рет, 5-7 күн, амоксиклав 625 мг х 2 рет, 7 күн, кларитромицин 250 мг х 2 рет, 5-7 күн, цефтриаксон 1,0 х 1-2 рет, 5 күн, метронидазол 100 мл в/і тамшылап).Госпитализациялдауға көрсетімдер: 1. 3 күннен артық субфебрильді дене қызуы. 2. Бастапқы ОФВ1, ЖЕЛ, ФЖЕЛ, Тифнодан ФВД көрсеткіштерінің 10% төмендеуі. 3. Тыныс алу жеткіліксіздігінің үдеуі мен жүрек жеткіліксіздігінің белгілері.

7- Өкпе абсцессі — пневмонияның асқынуынан іріңді инфекция қоздырғыштарының гематогенді, лимфогенді жолдармен немесе бөгде заттардың ауру жұқтыруы нәтижесінде өкпе ұлпасында дамуы. Дифференциальды диагностика: Өкпе рагында бронхтың өткізгіштігі бұзылады және ателектаз пайда болады ателектаз аймағында іріңді-некротикалық ошақ пайда болып абсцеске ұқсас болып келеді. Бронхоскопияда магистральды бронхтардан ісікті анықтаймыз, биопсия арқылы ісіктің морфологиясы анықталады. Ракта-науқастардың жасы 50 жастан жоғары, қақырықта қан араласқан және де иіс жоқ болады. Абсцесс легкого необходимо дифференцировать с распадающейся периферической раковой опухолью. "Раковая" полость обычно имеет толстые стенки с неровными выбухающими внутренними контурами. Верифицировать диагноз в таких случаях позволяет трансторакальная пункционная биопсия. Өкпе абсцесі және кавернозды туберкулездің рентгенологиялық ортақ ұқсастықтары көп. Кавернозды туберкулездің бастапқы кезде клиникасы өкпе абсцесіне және гангренаға ұқсас болып келеді. Дифференциальды диагностика кезінде анамнезінде және рентгенологиялық зерттеулерде ортақ белгілерді анықтайды, нақты диагноз қою үшін қақырықтан туберкулез микобактериясын анықтау арқылы диагноз қояды. Өкпенің іріңді кистасы (жиі туа пайда болған) өкпенің жедел абсцесінің типті клинико-рентгенологиялық симптомдарымен ұқсас болып келеді. Рентгенологиялық зерттеуде іріңді кистаның қабырғасы жұқа, инфильтрат өкпе тінінен бронх қабырғасына өткен кезде киста шекарасы айқын көрінеді. Квалифицирленген гистологиялық зерттеу жасалғанның өзінде де нақты дигноз қою қиынға соғады. Өкпе абсцесінің бастапқы кезеңімен эхинококк ауруы ұқсас болып келеді. Өкпе абсцесінің екінші кезеңінде іріңді-некротикалық өзгеріс өкпе қабырғасынан бронхқа өткенде қақырықтан хитин элементтерін анықтау арқылы ажыратады. Диагнозды нақтылау үшін ауру анамнезін дұрыс жинау керек. Емдеу принциптері: Диета с энергитической ценностью до 3000 к/кал в сутки, с повышенным содержанием белков до (110 – 120 г/сут). Увеличение продуктов богатых витаминами. Ограничение поваренной соли до 6 -8 г/сут. Обильное питье.Медикаментозды терапияАнтибиотикотерапияИнфузионды терапияСимптоматикалық (обезболивающее, жаропонижающие, отхаркивающие средства)Трансбронхиальды дренаж при бронхоскопияТері аралық пункция УЗИ бақылауымен К альтернативным лекарственным средствам относят линкозамиды в сочетании с аминогликозидами или цефалоспоринами III—IV поколений, фторхинолоны в сочетании с метронидазолом и монотерапию карбапенемами.Инфузионды терапия: парентеральное питание(растворы аминокислот, кровь, плазма); -дезинтоксикационная терапия (низкомолекулярные кристаллоиды, реополиглюкин, гемодез и т.д.): -гемодинамическая терапия(полиглюкин, реополиглюкин, низкомолекулярные кристаллоиды и т.д.)Хирургиялық ем

8- Бронхоэктаз ауруы - орта және кіші бронх қуыстарының патологиялық кеңейуі және бронхтардың іріңді қабынуымен жүретін полиэтиологиялық ауру. Клиникасы.Астено-вегетативті синдром: жалпы әлсіздік, дене қызуының көтерілуі 38-39, тәбетінің төмендеуі, жүдеу, ұйқысының бұзылуы байқалады. Өкпеде- жөтел, қан аралас қақырық. Қақырық мөлшері күніне 50-200 мл ауыр дәрежесінде 500мл жетеді. Өршу кезінде көкірегінің ауырсынуы және ентігу байқалады. Бронхоэктаз классикалық белгілеріне қарай саусақтары “Барабан таяқшалары (барабанный палочек)” болады. Емі. Тәртіп. (стационарлық) Диета. (жоғары сапалы белокқа бай тағамдар) Концервативті. Концервативті емі тек қана 1-ші дәрежесінде жүргізіледі. Оларға антибиотиктер, қақырық түсіргіш дәрілер, витаминдер қолдануға болады. Оперативті емі: I-II дәрежесі оперативті емге көрсеткіш болып табылады. Операция кезінде зақымдалған сегметтерін алып тастайды. Сегментэктомия, лобэктомия, билобэктомия, пульмонэктомия жасалады.Көкірек қуысын объективті қараған кезде, бір бөлігі тыныс алу актісінен қалғанын байқауға болады. Қан анализінде- лейкоцитоз, нейтрофилез, формулалардың солға ығысуы байқалады. ЭТЖ-жоғарылайды. Зәрде белок, цилиндр анықталады.

9- ПНЕВМОНИЯ- өкпенің респираторлы бөліктерінің және альвеолаішілік тіннің экссудативті қабынуы.негізгі қоздырғыштарына әртүрлі микроорганизмдер жатад 1) steptococcus pneumoniae-15-60% 2) mycoplasma s 3) chlamydia spp.-5-30% 4) haemophilus influenzae-3-10% 5) респираторлы вирустар(а және в тұмауы, аденовирустар, респираторлы синцитиальды вирус, парагрипп); Классификациясы: ауруханадан тыс пневмония . назокомиальды немесе ауруханаішілік пневмония. аспирационды пневмония. иммунодефициттті жағдай кезіндегі пневмония . Жедел, созылыңқы және созылмалы пневмония. Крупозды, іріңді. ЕМІ Ұтымды фармакотерапия Антимикробты препарат оның ішінде β-лактамды антибиотиктер: амоксициллин(оспамокс, флемоксин солютаб) 1 гр 8 сағат сайын (2гр / тәулігіне жоғары биобелсенділігі бар формасына) Амоксициллин және клавулон қышқылының комбинирленген препараттары(амоксиклав, аугментин.) 1 гр нан 12сағат айын әр тамақтануда. Цефуроксим аксетил 0,5 гр нан 12сағат сайын тамақтануда. Макролидтер Кларитромицин 0,2-0,5гр 12 сағат сайын тамақтануға байланыссыз. Рокситромицин 0,15 гр 12сағат сайын тамақтануға 30мин қалуы керек. Азитромицин 1ші күні 0,5 гр, қалған 4күнде 0,25гр/ тәул тамақтану алдында 1 сағ бұрын. Респираторлы фторхинолондар Левофлоксацин 0,75гр/тәул тамақтануға байланысты емес Моксифлоксацин 0,4 гр/тәул тамақтануға байланысты емес. Антибактериалды препараттардың эффективтілігін қолданғаннан кейінгі 48-72 сағаттың ішінде нәтижесін көруге болады.Егер нәтиже болмаса басқа антибиотикпен алмастырылады. Антибактериальды препаратпен емдеуді Дене температурасы қалыпқа келгеннен кейін 3-5 күннен кейін тоқтатады. Науқасқа сонымен қатар құнарлы диета сақтау, витаминдер және иммуностимуляторларды қоса тағайындау жақсы нәтижеге қол жеткізуге көмектеседі. 10-БРОНХ ДЕМІКПЕСІ -ұтымды фармакотерапия антимикробты препарат оның ішінде β-лактамды антибиотиктер: амоксициллин(оспамокс, флемоксин солютаб) 1 гр 8 сағат сайын (2гр / тәулігіне жоғары биобелсенділігі бар формасына) Амоксициллин және клавулон қышқылының комбинирленген препараттары(амоксиклав, аугментин.) 1 гр нан 12сағат айын әр тамақтануда. Цефуроксим аксетил 0,5 гр нан 12сағат сайын тамақтануда. Макролидтер- Кларитромицин 0,2-0,5гр 12 сағат сайын тамақтануға байланыссыз. Рокситромицин 0,15 гр 12сағат сайын тамақтануға 30мин қалуы керек. азитромицин 1ші күні 0,5 гр, қалған 4күнде 0,25гр/ тәул тамақтану алдында 1 сағ бұрын. Сондай ақ аминопенициллиндерді грам оң қоздырғыштармен шақырылған пневмонияларға тағайындауға болады.бұл препараттар сонымен қатар аспирационды пневмонияға күдік туғанда тағайындау тиімді себебі жоғары анаэробты әсер көрсетеді. Ал фторхинолондарға келетін болсақ олар пневмонияны шақыратын барлық қоздырғыштарына эффективті болып табылады. Левофлакцин пневмококка қарсы әсері күштірек сонымен қатар атаипиялық қоздырғыштарға тиімді. Антибактериалды препараттардың эффективтілігін қолданғаннан кейінгі 48-72 сағаттың ішінде нәтижесін көруге болады.егер нәтиже болмаса басқа антибиотикпен алмастырылады. Антибактериальды препаратпен емдеуді Дене температурасы қалыпқа келгеннен кейін 3-5 күннен кейін тоқтатады. Науқасқа сонымен қатар құнарлы диета сақтау, витаминдер және иммуностимуляторларды қоса тағайындау жақсы нәтижеге қол жеткізуге көмектеседі.

11-ӨСОА. ҰТЫМДЫ ФАРМАКОТЕРА ПИЯ. Этиологиясы:80-90% шылым шегу Инфекциялар Аллергиялық Мамандық әсер ЕМі- ӨСОА негізінде амбулаторлы жағдайда емдейді.Зиянды әдетті болдырмау мақсатында науқасқа түсндіру керек. Базисті терапиясы бронхты кеңітетін препараттар.Бірінші орында ингаляционды бронхолитиктер.М холинолитиктерді барлық сатысында қолдану керек.Ипратропиум бромид тыныс алу жолдарының шырышты бездерінің секрециясын төмендету мақсатында. Муколитиктерді аллергия немесе басқада жанама әсер болғанда тағайындалмайды. ӨСОА негізінде амбулаторлы жағдайда емдейді.Зиянды әдетті болдырмау мақсатында науқасқа түсндіру керек. Базисті терапиясы бронхты кеңітетін препараттар.Бірінші орында ингаляционды бронхолитиктер.М холинолитиктерді барлық сатысында қолдану керек.Ипратропиум бромид тыныс алу жолдарының шырышты бездерінің секрециясын төмендету мақсатында.Муколитиктерді аллергия немесе басқада жанама әсер болғанда тағайындалмайды. 3 дәрежесіне байланысты препараттар тағайындалады: Жеңіл дәрежесінде:М холинолитиктер, бетта екі антагонисттер.Орташа дәрежесінде: М холинолитиктер үнемі, спейсерлер, небулайзерлер,метилксантиндер,вакцинация,кортикостероидтар.Ауыр дәрежесінде: М холинолитиктер үнемі, спейсерлер, небулайзерлер,метилксантиндер, муколитиктер,кортикостероидтар, оксигенотерапия.

12 БРОНХОЭКТАЗ АУРУЫ - орта және кіші бронх қуыстарының патологиялық кеңейуі және бронхтардың іріңді қабынуымен жүретін полиэтиологиялық ауру. Лечение больного с бронхоэктазами направлено на улучшение состояния, предотвращение обострений, а следовательно, и прогрессирования заболевания. Если известна причина бронхоэктазов, то лечение должно быть направлено на ее устранение. Основные слагаемые успеха в лечении: адекватная антибиотикотерапия мощная муколитическая(разжижающая мокроту) терапия брнонхорасширяющие препараты дыхательная гимнастика, дыхательные тренажеры полноценное питание В некоторых случаях, в основном при ограниченной распространенности бронхоэктазов, возможно хирургическое лечение (удаление пораженного участка легкого). Все больные с бронхоэктазами должны ежегодно осенью получать прививку от гриппа, а 1 раз в 5 лет – противопневмококковую вакцину «Пневмо-23». Конечно, вакцинация, как и любой метод лечения, имеет свои противопоказания, однако современные вакцины сводят их к минимуму и позволяют безопасно прививать подавляющее большинство больных, включая пациентов с бронхиальной астмой и другими аллергическими заболеваниями.

13-ЕНТІКПЕ (DYSPNOE) — тыныс алу жиілігінің, ырғағының, тереңдігінің бұзылуы салдарынан тыныс алудың қиындауы. Е-нің 2 түрі: физиол. Е. және патол. Е. бар. Адам ауыр жұмыс жасағанда, биіктікке көтерілгенде немесе қоршаған орта темп-расы артқанда тыныс алуы жиілеп, организмге қажетті оттектің мөлш. 2 — 3 есе артады. Себебі адам дем алғанда ауамен бірге организмде жиналған көмір қышқыл газын да шығарады. Соның салдарынан тыныс алу бұлшық еттерінің жұмысы жиілеп, адам ентігеді. Мұндай ентігуді физиологиялық Е. деп атайды. Патологиялық Е. тыныс алу, орт. жүйке жүйесі және жүрек-қан тамырлар жүйесінің жұмысы нашарлағанда, анемия кезінде, организмде зат алмасу процесі бұзылғанда, ұйықтатын дәрілермен, улы заттармен уланғанда болуы мүмкін. Мыс., өкпе Е-сі кезінде адамның дем алуы қиындап, ауа жетпей, терісі көгеріп, мойынның вена қантамырлары білеуленіп ісініп кетеді. Ал жүрек Е-сінде адамның қол-аяғы көгеріп, мұздап кетеді. Тыныс алуы қиындап, ентіге бастағанда, адамды орындыққа отырғызып, терезені ашып, бөлменің ауасын тазарту керек. Кей жағдайда науқас адамды оттекті жастықпен дем алғызады.

14-ЛИМФА ТҮЙІНДЕРІНІҢ аурулары көбіне бір немесе бірнеше ағзалардың құрылымдары мен қызметтерінің бұзылыстары кезінде байқалады. Бір ғана лимфа түйіні ұлғайса онда ол ошақты зақымдалалуды көрсетеді. Егерде бір уақытта бірнеше лимфа түйіндері ұлғайса ол генерализденген зақымдалуды көрсетеді. Иммунологилық ауруларРевматоидns артритю, СКВ, ДерматомиозитДәрілік заттардың жағымсыз әсері: фенитоин, гидралазин, аллопуринолАнгиоиммунобластты лимфаденопатияҚатерлі жаңа түзілістер: Ходжкина ауруы, лимфомалар, Жедел және созылмалы лейкоз, ЛимфосаркомаІсіктердің лимфа түйіндерге метастаздануыЭндокринді аурулар ТиреотоксикозЛипид алмасу бұзылыстарыЖТД Лимфа түйіндері ұлғайған себебін анықтау үшін жалпы және арнайы тексерулер жүргізеді. Жалпы қарауда лимфа түйіндерінің ұлғайғанын, ауырсынуын, пальпацияда ауырсынатынын анықтау ЖҚА, ЭТЖВирус титрін анықтауКеуде клеткасы рентгенографиясы. Өкпе түбірі лимфа түйіндерінің ұлғаюы саркоидозда, туберкулез, метастаздардаМанту сынамасы. ТуберкулездаАнтиденелер анықтау (ревматоидты артрит)Серологиялық зерттеу СифилисЛимфа түйін биопсиясыЛимфа түйін УДЗЛимфа түйін КТ

15 САРКОИДОЗ- (Бенье́ — Бёка — Ша́уман ауруы) — жиі өкпені зақымдаумен жүретін жүйелі ауру. Зақымдалған аймақта тінде гранулема түзілуімен сипатталады. Этиол Негізінен саркойдоз ауруының шығу себебі белгісіз болып келеді. Саркойдоз инфекциялық ауруға жатпайды, жұғу қабілеті жоқ. Кей жағдайда саркойдоз бір отбасы мүшелерінде кездеседі. Оны тұқымқуалаушылықпен немесе тиімсіз қоршаған ортамен байланыстырады патогенез Лимфоцитарлы альвеолит – саркойдоз басталуының бірінші кезеңі. Бұл өзгерістер өкпеде макрофагтар мен Т-хелперлердің цитокиндер бөлу әсерінен ерте кезеңде пайда бола бастайды. Клин Саркойдоздың бірінші стадиясы кеуде ішілік лимфа түйіндердің ұлғаюымен басталады. Екінші стадиясында өкпенің ортаңғы және төменгі бөліктерінде айқын интерстициальды өзгеріс ошақтары пайда бола бастайды. Үшінші стадиясында өкпеде айқын ірі көлемде диффузды фиброздар анықталады. Сонымен қоса айқын эмфизема және плевральды тығыздалулар, бронхоэктатикалық, буллезды-дистрофиялық қуыстар анықталуы мүмкін. Жедел асты және созылмалы ағымдары толқын тәрізді сипатта: әлсіздік, субфебрильді температура, кеудедегі ауырсынулар, құрғақ жөтел, тәбеттің төмендеуі болады. Өкпеде сырылдар аз мөлшерде сирек естіледі. Кей жағдайда саркойдоз жедел, өте жоғары температурадан, аяқ буындарының ісінуінен, тізе терісінде түйінді эритемалар пайда болудан, перифериялық лимфа түйіндердің ұлғаюмен басталуы мүмкін. Саркойдоздың клиникалық көріністері және ағымы әр түрлі болады. Көп жағдайда аурудың басталуы симптомсыз болатындықтан 10% жағдайда ауру тек инструментальды зерттеу кезінде анықталады. Саркойдты гранулема- бұл түйіндердің түзілуі цитокиндердің каскадты механизімінен болады. Сондықтан гранулемалар әр түрлі ағзаларда пайда бола бастайды. Олардың құрамында көп мөлшерде лимфоциттер болады. Науқастарда клеткалық иммунитеттің төмендеуі және гуморальды иммунитеттің жоғарылауы жүреді: қанда Т-лимфоциттер төмендеп, В-лимфоциттер жоғарылайды. Диагн Саркойдоз диагнозы клиникалық көріністері мен рентгенологиялық белгілер сәйкес келгеде, сонымен қоса гисталогиялық зерттеу қорытындысы бойынша казейфицирленген емес эпителиоидты өкпе гранулемасы анықталған жағдайда қойылады. ЕМІ Саркойдоздың негізгі емі –кортикостероидтар болып табылады. Преднизалон- 20мг/кг тәулігіне.. I—III стадияларында будесонидты немесе флутиказонды үлкен дозада ингаляция түрінде қолдану тиімді болып табылады. Сонымен қоса комбинирленген ем аса эффективті болады: Преднизалон- 20мг/кг тәулігіне - 3 ай; Будесонид 800мкг тәулігіне 15ай;

16. ФИБРОЗИРЛЕУШІ АЛЬВЕОЛИТ .Идиопатикалық фиброзирлеуші альвеолит, синдром Хэммена — Рича — өкпенің интерстициальды тінінің диффузды зақымдалуымен, кейін пневмосклерозға және тыныс жетіспеушілігіне, өкпе текті жүрекке ауысуымен сипатталатын ауру. Бұл аурудың дамуына аутоиммунды бұзылыстар әсер етеді. Альвеолаларға фибринге бай эксудаттардың , макрофагтардың жиналуынан дәнекер тіннің склероздануы жүреді. Клиникалық көріністері: Науқастардың негізгі шағымдары болып ентігу және непродуктивті жөтел болып табылады. Аурудың дамуына қарай ентігу үдей түседі, тіпті науқастың инвалидизациясына әкеледі: ентігу себебінен науқас сөздерді, сөйлемдерді айта алмайды, жүре алмайды, өзін күте алмайды Аурудың басталуы жасырын түрде жүреді. Сирек жағдайда қызба, құрғақ жөтел мен ентігу болады. Ауру баяу дамитын болғандықтан науқастар ентігуге бейімделіп алады. Аурудың басталу ұзақтығы 1-3 жылға созылады. Сонымен қоса арықтау, жиі әлсіздік, артралгия, миалгия және тырнақтары барабан тәрізді болып өзгереді. Аускультацияда дыбысты феномендер, сықыр болады: “целлофан сықыры” тәрізді дыбыс аурудың бастапқы сатысында өкпенің төменгі бөлігінде ғана естілсе, соңғы сатыларында барлық аймақтарына таралады. Аурудың өрістеу сатысында цианоз ұлғайып, өкпе текті жүрек дамиды. Емі. Емдеуді аурудың бастапқы сатысында жүргізу фиброз түзілуін азайтып, емнің әсерлі болуына көмектеседі. Бастапқы деңгейде глюкокортикойдтар қолданылады: преднизолон 0,5 мг/кг пероральды- 4 апта. Кейін иммунодепрессанттар циклофосфан немесе азатиоприн 2–3 мг/кг күніне қосады. Коллаген синтезін және фиброздануды тежеу үшін Д- пеницилламиндер қолданады. Жедел түрінде плазмаферез қолданады. Ұзақтығы 5-7 күн аралығымен 3 рет.

17 АТИПИЯЛЫҚ ПНЕВМОНИЯ– төменгі тыныс алу жолдарының зақымдалуымен жүретін жедел респираторлы ауру. Қоздырғыштары: респираторлы вирустар тобына жататын атипиялық микроорганизмдер. (Chlamydia,Legionella,Mycoplasma және А,Втобындағы грипп вирусы..т.б) Дене қызуының 38-39с қа дейін жоғарылауы,Тері жабындыларының құрғауы,Тәбетінің төмендеуі, Кейде диарея,Жүрек айну,Құсу да болуы мүмкін.Аускультацияда – әлсіз везикулярлы дыбыс,ылғалды сырылдар естіледі.Перкуссияда – өзгеріс анықталмауы мүмкін.

18 ҰТЫМДЫ ФАРМАКОТЕРАПИЯантимикробты препарат оның ішінде β-лактамды антибиотиктер: амоксициллин(оспамокс, флемоксин солютаб) 1 гр 8 сағат сайын (2гр / тәулігіне жоғары биобелсенділігі бар формасына) Макролидтер Кларитромицин 0,2-0,5гр 12 сағат сайын тамақтануға байланыссыз. Рокситромицин 0,15 гр 12сағат сайын тамақтануға 30мин қалуы керек. Азитромицин 1ші күні 0,5 гр, қалған 4күнде 0,25гр/ тәул тамақтану алдында 1 сағ бұрын. Антибактериалды препараттардың эффективтілігін қолданғаннан кейінгі 48-72 сағаттың ішінде нәтижесін көруге болады.егер нәтиже болмаса басқа антибиотикпен алмастырылады. Антибактериальды препаратпен емдеуді. Дене температурасы қалыпқа келгеннен кейін 3-5 күннен кейін тоқтатады. Науқасқа сонымен қатар құнарлы диета сақтау, витаминдер және иммуностимуляторларды қоса тағайындау жақсы нәтижеге қол жеткізуге көмектеседі

19-ӨКПЕНІҢ НАГНОИТЕЛЬДЫ аурулары Өкпенің іріңді аурулары (абсцесс және гангрена) пневмониттер тобына жатады. Пневмонит деп өкпе тінінің қайтымсыз зақымдануына алып келетін ауруларды айтады. Деструкциялық пневмониттердің үш түрін айырады: Іріңді абсцесс – көбіне аэробтық инфекцияның әсерінен өкпенің ошақты іріңдеп ыдырауы. Іріңді ошақ сау тіннен айқын шектеледі. Өкпенің гангренасы – көбіне анаэробтық инфекцияның әсерінен өкпенің көлемді некрозы. Өкпенің гангренасында некроздалған тін сау тіннен шектеліп бөлінуге бейім болады. 3) Гангреналық абсцесс – өкпе гангренасының, некроздалған ошақтың шектеліп, қуыс түзуіне бейімделген кезеңі. Қалыптаса бастаған қуыстағы некроздалған тіннің бөлшектері ыдырап, іріңге айналады. Пневмониттің бір түрі екінші түріне ауысуы мүмкін. Мәселен : гангрена – гангреналық абсцеске, гангреналық абсцесс – іріңді абсцеске.жіктемесі:. Клиникалық-морфологиялық ерекшеліктері бойынша:1. өкпенің іріңді абсцесі.2. өкпенің гангреналық абсцесі.3. өкпе гангренасы.II. Этиологиясы бойынша:1. аэробтық микрофлора.2. анаэробтық микрофлора.3. аралас микрофлора.4. бактериялық емес (саңырауқұлақшалар, қарапайымдар т.б.)II. Патогенезі бойынша:бронхогендік, соның ішінде: аспирациялық, постпневмониялық, обтурациялық т.б.гематогендікжарақаттықбасқа себептерденIV. Орналасуы бойынша: орталық (түбір маңы), шеткерілік (кортикалық)V. Таралуы бойынша: бірлі-жарым, көптеген, бір жақты, қос жақты.VI. Ауырлық дәрежесі бойынша: жеңіл, орташа, ауыр, аса ауыр.VII. Даму түрі бойынша: жедел, жеделдеу, созылмалы, өршу және ремиссия фазалары.VIII. Асқынулары:1. пневмоторакс. 2. қан кету. 3. кеуде қабырғасының флегмонасы. 4. бактеремиялық шок. 5. респирациялық дистресс-синдром. 6. пульмогендік. 7. ішкі ағзалардың амилоидозы. 8. екінші өкпенің зақымдануы.Ем3-Режим белсендіДиета 10Антибактериальды терапия Дезинтоксикациялық Ауырсыгуға қарсы терапияҚақырықты шығару және дренажды функциясын жақсарту мақсатында муколитикЖалпы жағдайын жақсарту, иммунитетті жоғарылату

20 ПЛЕВРИТ— плевраның қабынуы. Қалыпты жағдайда плевраның беттері париетальді плеврадан бөлінетін сұйықтықпен ылғалданып тұрады. Плевра қуысындағы бөлінетін және сіңірілетін сұйықтықтың мөлшері тепе-тең болады. Плеврит кезінде осы тепе-теңдік байланысы бұзылып сұйықтықтың плевра қуысында жиналуы болады. Диагноз қойылады-Рентген Құрғақ плевритте ( диафрагмалдық күмбездің жоғары ығысуы және терең дем алғанда қалыңқы қозғалуы, өкпе шетінің қозғалысының шектелуі, өкпе жазығының ошақты бұлдырлануы Емі-Егер туберкулезді плеврит болса туберкулезге қарсы дәрілермен бастау қажет:изониазид—10 мг/кг, стрептомицин— 1 г, этамбутол— 25 мг/ кг, рифампицин— 0,45—0,6 г/күнт. Этиотропты емдеу 10—12 ай.

Бактериялық плевритте сезімталдықты анықтау арқылы антибиотиктерді тағайындайды. Бұған иммуностимуляторлы терапиямен (левамизол) бірге тағайындаса жақсы нәтиже береді. Ісіктік плевритте арнайы химиятерапиядан бастау керек. Ревматикалық плевритте – глюкокортикостероидтық гармондар тағайындалады.(преднизолон 15—20 мг тәулігіне).Қабынуға қарсы заттар және ауырсынуды басатын заттар жақсы нәтиже береді.(кальция хлорид, ацетилсалицил қышқылы, анальгин, индометацин т.б.),

21 Бириншилик АГАртериалық гипертензия- қан қысымының тұрақты түрде 140/90 мм.сын.бағ. дейін көтерілуімен көрінеді.Этиологиясы:Тұқым қуалауға бейімділікНервтік-психикалық жарақаттар (эмоциялық стресстерТамақтану ерекшеліктері (тұзды тағамдарға әуесқойлық, Са, Mg жетіспеушілігі). Артериялық гипертониямен ауыратын науқастарда ас тұзын тәулігіне 25-30г дейін қолданатыны анықталған.кәсіптік зияндықтар (құлаққа, көзге зейін қоюға көп күш түсуі, шулы цехтар жұмыс жасайтындар).Диэнцефальды- гипоталамустық құрылымдардың егде жастағы эндокриндік өзгерістер салдарынан қайта құрылуы (климакс шағы).Бас миының жарақаттары.Гиподинамия: жалпы көрсеткіш бойынша көп қимылдамайтын адамдар 20-50% гипертониямен ауру қаупі жоғары.Артериалық гипертонияның нысана-ағзалардың зақымдануына қарай 3 сатыға жіктеледі:І сатысы: ішкі ағзалар зақымдануының обьективті белгілерінің болмауы, тек артериалық қысымның биіктеуі.ІІ сатысы: “нысаналық” ағзалардың, ең болмаса біреуінде, зақымдану белгілерінің пайда болуы:Сол қарынша гипертрофиясы;Тамырлардың жалпылама және жергілікті тарылуы;Қан тамырлардағы атеросклероздық түйіндер. Лабораторлы-аспаптық зерттеулер:ҚЖА;ЗЖА;Қанның БХ талдауы: К, Na, креатинин, глюкоза, жалпы холестерин, ТЖЛП,ТТЛП, Кокрофт-Голт сынамасы креатинин клиренсін анықтау;ЭКГ, ЭхоКГКөз түбі қысымын өлшеу;УДЗ бүйрекАҚ тәуліктік маниторинг. Емі: Диета № 10 стол.режим: таза ауада дем алу, стрестік жағдайлардан аулақ болу;Медикаментозды ем. Науқастын қан қысымын біртіндеп төмендету керек.Антигипертензивті препараттарды 5 классы қолданылады:Диуретиктер;В-аденоблокаторлар: метопролол 50-100мг/тәул. Бетаксолол 5-20мг/тәул.Кальций антогонистері: верапамил 80-240 мг/тәул. Нифедипин 30-40 мг/тәул. фелодипин 5-10мг/тәул. Еңбекке жарамдылық сараптамасы: І сатысы, криз І тип-3-5 тәул;ІІА сатысы, криз І тип-7-10 тәул;ІІА сатысы, криз ІІтип-18-24 тәул;ІІБ сатысы,криз І тип-10-20 тәул;ІІБ сатысы, криз ІІБ тип-20-30 тәул;ІІІ сатысы, криз ІІ тип-25-30 тәул; Диспансеризация Артериалық гипертензиясы бар науқастар жалпы тәжірибелік дәрігерде “Д” бақылауда өмір бойы тұрады.жылына 3-4 рет келіп қаралады, аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты.Басқа мамандарға: кардиолог, офтальмолог, невропатологқа жылына 1 реттен кем емес, көрсеткіш бойынша. Біріншілік профилактика- ауруға әкелетін себептерді жою( гиподинамиямен күресу, салауатты өмір салтын ұстау, зиянды әдеттерді шектеу), осы профилактика негізінде адам өмірі 10-20 жылға ұзарады.Екіншілік профилактика- артериалық гипертензияны поликлиникалық жағдайда емдеу және фетальды асқынуды алдын-алу.

22 Екиншилик АГАртериальды гипертензия жіктемесі?Эссенциальды немесе біріншілік артериальды гипертензияЕкіншілік артериальды гипертензияСЕБЕПТЕРи?Дәрілік заттар немесе экзогенді факторлар:гормональды препараттар; кортикостероидтар; симпатомиметиктер;қокаин;құрамында тиамині және моноаминооксидаза2Бүйрек аурулары:2. Бүйрекпаренхимасының бұзылыстары:жедел гломерулонефрит;созылмалы нефрит;созылмалы пиелонефрит;обструктивті нефропатия;бүйрек поликистозы;бүйректің дәнекер тінінің аурулары;диабеттік нефропатия;гидронефроз;3. Эндокринді бұзылыстар:акромегалия;гиперкальциемия;гипертиреоз Аорта мен аортит коарктациясы5. Жүктілік6. Неврологиялық бұзылыстар:ми ішілік қысымның жоғарылауы;ми ісігі; энцефалит; респираторлы ацидоз;ұйқы кезіндегі апноэ;жяқ-қолдың тотальды параличі (квадриплегия)жедел порфирия;мырышпен улану;Гийена-Барре синдромы;автономды регуляцияның тұқым қуалаушы бұзылыстары. Екіншілік АГ анықтайтын факторлар20 жасқа дейін дамидыАҚҚ 180/110 мм.сын.бағ. жоғарыНысана-мүшелердің зақымдануы:АнгиоретинопатияКреатинин деңгейі 0,132 ммоль/л жоғарыЕкіншілік АГ жиі симптомы:Спонтанды гипокалиемия ЕМИ ДиуретиктерΒ-адреноблокаторларКальций антогонисттеріАПФ ингибиторларыИнгиотензин рецепторларының блокаторларыМоноаминооксидаза ингибиторлары Симпатомиметиктер, бронхолитиктер, катехоламиндер Трициклитикалық антидепрессанттар (имипрамин)Тиреоидты гормондар Стероидты емес қабынуға қарсы препараттар ДИСП БАКЫЛАУДиспансерлік бақылау тобы –”Д3”Терапевтің динамикалық бақылауы: қмір бойы, ауырлық дәрежесіне байланысты жылына 2-4 ретБасқа мамандармен қаралуы: кардиолог, офтальмолог, невропатолог қарауы жылына 1 реттен кем емес жүргізіледі, эндокринолог, уролог науқасты көрсеткішЖылына 2-4 рет: қан мен несептің жалпы клиникалық талдамасы, Зимницкий сынамасы;Жылына 1 реттен көп емес: қанның биохимиялық талдамасы (липидтер, электролиттер, креатинин, мочевина, глюкоза), ЭКГ, ЭхоКГ, офтальмолог пен невропатолог кеңесі

23 Екіншілік артериалдыды гипертензия. Дифференциалды диагностика. Фармакотерапия. Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы . Егде тартқан және жүктілерді жүргізу ерекшеліктері. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану . Диспансеризация. Причины возникновения болей в грудной клетке Сердечно-сосудистые :расслаивающая аневризма аорты, перикардит, гипертрофическая, кардиомиопатия ,аортальный стеноз Легочные :Тромбоэмболия легочной артерии, плеврит, пневмоторакс, пневмония, рак легкого, Желудочно-кишечные: язвенная болезнь желудка холецистит панкреатит кишечная колика печеночная колика Заболевания пищевода: эзофагит спазм пищевода рефлюкс-эзофагит Желудочно-кишечные и биллиарные заболевания: Психические нейроциркуляторная дистония гипервентиляция панические расстройства первичная фобия психогенная кардиалгия Аффектные состояния (например, депрессия) соматогенный невроз депрессия Грудная клетка: остеохондроз грудного отдела позвоночника травмы ребер и грудины грудино-ключичный Другие фиброзит артрит межреберная невралгия опоясывающий лишай («до стадии высыпания») Кеудедегі ауырсынудың негізгі сипат:

24 сурақ. Миокардит — көптеген инфекциялардың, улы заттардың, аллергиялық әсерлердің нәтижесінде дамитын жүрек бұлшықеттерінің қабынуы. Я. Л. Рапопорт морфологиялық тұрғыдан миокардиттердің: 1) арнайы емес; 2) гранулематозды және 3) алып клеткалы түрлерін ажыратады. Этиологиясы. Гранулематозды миокардит туберкулез, саркоидоз, ревматизм сырқаттары үшін тән болса, ал алып клеткалы миокардит осы процесс нәтижесінде пайда болған ірі некроз ошақтарының айналасында дамиды. Миокардиттің бұл түрі миастенияда, Вегенер гранулематозында ұшырайды. Миокардиттердің көпшілігі кейбір аурудың қосалқы белгісі есебінде дамиды. И. В. Давыдовскийдің пікірінше өз алдына дамитын миокардитке тек себебі белгісіз (идиопатиялық) миокардитті ғана жатқызуға болады, үйткені осы сырқатта патологиялық процесс басқа ағзалардың емес жүрек қызметінің бұзылуынан басталады. Идиопатиялық миокардит — Абрамов-Фидлер миокардиті, клиникалық көріністеріне қарап, қатерлі миокардит деп те атайды. Бұл сырқаттың этиологиясы анық емес, оның шығуында әртүрлі инфекциялардың, организмде дамитын иммунологиялық және иммунопатологиялық өзгерістердің маңызы бар. Патогенезі. Жоғарыда айтылған өзгерістер нәтижесінде жүрек бұлшықеттері зақымданып, организмде оларға қарсы антиденелер түзіледі. Антиденелер қандағы комплементпен қосылып иммунды жиынтық түзеді, оның миокардта, жүрек қан тамырларында шегіп қалуына байланысты иммунды қабыну процесі басталады. Миокард тканін бұзуда иммунды жүйеде түзілген, киллирлік әсер етуші, Т-лимфоциттердің маңызы зор. Демек осы аурудың организмде үдемелі (қатерлі) түр аяуы иммундық механизммен байланысты. Патологиялық анатомиясы. Миокардит нәтижесінде жүрек қуыстары кеңіп, ткані босап, кесіп қарағанда сарғыш-қоңыр түсте көрінеді. Осы сырқат ұзаққа созылғанда кеңіген қуыстарда тромбтар түзіліп, жүрек салмағы 1 килограмға дейін жетеді. Микроскоппен тексергенде миокардта әртүрлі дистрофиялық және қабынуға тән өзгерістерді көреміз. Аурудың жіті түрінде қабыну сіңбелерінде лейкоциттер, әсіресе эозинофилді лейкоциттер көп болса, оның созылмады түрінде лимфоциттер, плазмалы клеткалар басым болады. Сонымен катар миокард аралығында дәнекер тканьнің көбейіп кеткендігі, ошақты немесе диффузды кардиосклероз дамығандығы байқалады. Ауру өлімі жүрек қызметінің нашарлауына немесе тромбоэмболияға байланысты болады.Миокардитті нәтижелі емдеу үшін әсіресе, аурудың бастапқы кезінде организмнің тітіргенгіштік қабілетін басатын (десенсебилирующие, противоаллергические) дәрі-дәрмектерді – натрийдің салицилатын, амидопиринді, кальцийдің хлоридын, димедролды, супрастин және кейбір гормональды препараттарды (кортиокотропин, кортизон және соның ұқсастары) қолданады. Антибиотиктер мен сульфаниломидтерді де пайдаланады.Кейбір аса бағалы малдарды (асыл тұқымды, спорт бағытындағы жылқыларды, қызметке қолданатын иттерді т.б.) емдеуге ногокаинамид, кокорбаксилаза, курантил (дипиридамол) немесе интенкардин (карбокромен), феникаберан, обзидан (пропранололгидрохлорид) өте жақсы нәтижелер береді.Миокардитті емдеуде ауруларға дәрі-дәрмектерден басқа азықты ретпен (диета), құнарлы да жақсы қорытылатын азықтар беру керек.Сақтандыру шараларының мақсаты – аллергияға қарсы қолданатын дәрі-дәрмектерді пайдаланып, негізгі ауруларды дер кезінде айықтыруға әрекет жасау.Еңбекке жарамсыздық сараптамасыЕңбекке жарамсыздық мерзімін әр науқасқа жеке анықтайды.Болжамалы еңбекке жарамсыздық мерзімі:-ауыр емес ағымы-21 күн;-орташа ауыр ағымы-28-35 күн;-ауыр ағымы-1,5-2 айЖЖ белгілері сақталған науқастарға МСЭ шешімі бойынша мүгедектік тобы тағайындаладыДиспансерлік бақылауНауқастар диспансерлік тіркеуде тұрады, бірінші жылында екі рет клиникалық-зертханалық тексеруден өтеді.

25 Кардиомиопатиялар. Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы . Егде тартқан және жүктілерді жүргізу ерекшеліктері. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану . Диспансеризация.Кардиомиопатиялар – жүрек функциясы жəне коронарлық артерия, клапандық аппарат, перикард жүйелік немесе өкпелік гипертензия бұзылыстарын, сонымен қатар жүрек өткізгіштік жүйесі зақымдалуының кейбір сирек нұсқаларын туындататын белгісіз этиологиядағы миокардтың біріншілік зақымдануы. Кардиомиопатиялар жіктемесі (WORD HEART FEDERATION,1995 ж):1. Дилатациялы к.дилатациямен жəне сол қарынша немесе екі қарынша жиырылуының бұзылумен мінезделеді. Жиі үдейтін жүрек функциясының жеткіліксіздігімен көрініс табады. Аритмиялар, тромбэмболиялар жəне кенеттен өлім кең таралған жəне кез келген стадияда туындауы мүмкін. Гипертрофиялы кардиомиопатия жүректің, негізінен қарыншалар арасындағы перденің, кейде сол қарыншаның қалыптан тыс қалыңдап кетуімен сипатталады. Ағымы асимптомды немесе ентікпе, төс артындағы ауыру (коронарлық синдром), синкопе немесе предсинкопе жəне жүректің қағуы. Аритмиялар тəн. Рестриктивті кардиомиопатия- толудың бұзылуларымен жəне қалыпты систолалық функциямен бірге, бір немесе екі қарыншаның диастолалық көлемінің азаюымен жəне қабырғалардың қалыңдауымен мінезделеді, массивті интерстициальді фиброз болуы мүмкін. Асимптомды немесе жүрек функциясының жеткіліксіздігі, аритмиялар жəне жүректің кенеттен өлуі. Аритмогенді оң қарыншалық кардиомиопатияоң қарынша миокардының, алғашында типті регионалды, сонан соң оң жəне сол қарыншаның салыстырмалы интектті МЖП глобальді қосумен үдемелі фибромайлық ауысуы, жиі жағдайда бұл тұқым қуалаудың аутосрмды - доминантты типімен жəне пенетранттылықпен жүреді; рецессивті формасы да жазылған. Жіктелмеген кардиомиопатиялар. Олар алдыңғы топтардың біреуіне де аздаған жағдайлар санын құрайды (фиброэластоз, компактты емес миокард, минималды дилатациямен систолалық дисфункция, митохондриялардың қосылуы).Спецификалық кардиомиопатияларспецификалық жүректік немесе жүйелік аурулармен бірлесетін, жүрек бұлшықетінің ауруы, олар бұрын жүрек бұлшықетінің спецификалық ауруы ретінде анықталған.Еңбекке жарамсыздық сараптамасыАурудың бастапқы сатысында ЖЖ белгілерінсіз науқастар еңбекке жарамды болып қалады егер аурудың өршуіне алып келуі мүмкін кәсіби фаторлар болмаса ҚЖ өсуі кезінде оның дәрежесіне байланысты 3 немесе 2 мүгедектік беріледі.Диспансерлік бақылауНауқастар диспансерлік есепте тұрады және ЭКГ бақылауымен әр 3 ай сайын терапевте тексеріледі, ЭхоКГ –жылына 1 рет, ырғақ бұзылысының эпизодында күдіктену кезінде –ЭКГ мониторлау жүргізіледі. Қажет жағдайда кардиологпен кеңеседі. Және кейінге жүргізу тактикасы анықталады. Ал ҚЖ белгілерінң өсуі кезінде ауруханаға жатқызылады. Қосымша ауырулар туындаған кезде ЖЖ дәрежесі үдемелі түрде өседі

26. Аорта аневризмасының ажырауы. Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы . Егде тартқан және жүктілерді жүргізу ерекшеліктері. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану . Диспансеризация.Аорта аневризмасы - аортаның 2 есе немесе оданда жоғары қалыпты түрде кеңеюі, көбінесе абдоминальды бөлігінде (90% жоғары жағдайларда) дамиды Аорта ыдырауының орналасуына байланысты: 1. Проксимальды - аортаның жоғарлаушы бөлігіндегі интимасының жыртылуы. Ол аортаның төмендеуші бөлігіне жайылуы мүмкін. 2. Дистальды - аортаның төмендеуші бөлігі ғана зақымдалады. Аневризма жарығы көбінесе төмендеуші бөлігінде орналасады. Аорта аневризмасының емі: Диаметрі 5 см-ден асатын аневризманың жыртылу қаупі жоғары болғандықтан, операция жасалмаған науқастар кемінде 3 жылдай ғана өмір сүреді. Құрсақ аорта аневризмасы хирургиялық жолмен емделеді. Диаметрі 4 см-ден жоғары аневризмаларға операция жасау міндетті. Жоспарлы аневризма резекциясында қолайсыз нәтиже 5 %, ал жыртылу қаупі бар аневризмада 50 %. Уақытында жасалған операциялардың болжамы қолайлы, операциядан кейінгі науқастардың өмір сүру ұзақтығы популяциядағыдай. Операцияға қарсы көрсеткішке қосымша ауыр ауырулары мен тыныстық, жүрек және бүйрек жетіспеушілігінің асқынуларының жатады. Сүйемелдеуші терапия ретінде немесе операция жасау мүмкіндігі болмаса кальции антагонистері мен бета-адреноблокаторлар қолданылады.

27 ПНЕВМОТОРОКС – бұл кеуде қуысының жəне өкпенің механикалық немесе əртүрлі жарақатына байланыссыз, кеуденің париетальді жəне висцеральді жапырақшаларының арасына ауаның жиналуымен жүретін патологиялық жағдай. Жедел жəрдем: 1. Есінен танғанда, қан айналымы немесе тыныс тоқтағанда жүрек-өкпе реанимациясы жүргізіледі, бірақ тек алдын-ала плевральді декомпрессиясынан кейін. 2. Гипоксияны коррекциялау – оксигенотерапия. 3. Көкірек аралық эмфизема жылдам өршіген жағдайда, мойындырық ойығы аймағындағы платизма мен теріні көлденең тілік жасау керек (2 см шамасында), ретростернальді кеңістікке абайлап сұқ саусақты кіргізіп, дренаж қойып теріге бекіту керек; 4. Ауырсыну синдромын басу – наркотикалық емес анальгетиктер: - *кеторолак 30 мг (1мл) тамыр ішіне баяу жəне бұлшық етке. 5. Айқын ауру сезімінде наркотикалық анальгетиктер: - *морфин 1% 1 мл 0,9% натрий хлориді ерітіндісімен араластырып тамыр ішіне 20 мл-ды 4-10 мл-дан (немесе 2-5 мг) бөліп, əрбір 5-15 мин сайын ауыру сезімі мен ентігу басылғанға дейін немесе жанама əсерлері (артериалды гипотензия, тыныстың тежелуі, құсу) пайда болғанға дейін енгізу керек. 6. Күштемелі пневмоторакста плевральді пункция жасайды. 7. Бронхоспазм дамыған жағдайда – сальбутамол 2,5 мг небулайзер арқылы 5-10 мин ішінде жіберу керек. 8. Гемодинамика көрсеткіштерін жəне қанның оттегімен сатурациясын бақылау, витальді қызметтерді сақтау.

28Стенокардия\\\ауырсыну синдромымен сипатталатын ,журектің ишемиялык ауруының ен жиі клин формасы.таралуы:::стенокардияның дамуы наукастын корш алемді жекеше кабылдауына сондай ак мем әлеуметтік ж\е экономикалык дамуына әсер етіп наукастың жумыс кабілетінің ж\е омир сапасынын томендеуіне әкеледі.ЭТИОЛОГИЯСЫ:стенокардия ауыспалы миокард ишемиясына б\сты ж\е миокардтын оттегіне кажеттілігі мен оның тәжді канайналым арк жеткізілуінің арасындагы сәйкессіздік кезінде дамиды,ен жиі себебі,тәж артериясының атеросклерозы КЛИНИКАСЫ:колайсыз сезім,батып,кысып куйдіріп ауыратын сипаттагы ауырсынумен корінеді.төс артынаине журек аймагына орналасады.сол жак колга,мойынга томенги жакка беріледі.

29 ӨАТЭ. Диагностикасы. Емі. Науқастарды БМСКК негізінде динамикалық бақылау жүргізу тактикасы . Егде тартқан және жүктілерді жүргізу ерекшеліктері. Емінде дәлелді медицина тұрғысынан емдік хаттамаларды қолдану . Диспансеризация. Өкпе артерияның тромбоэмболиясы (ӨАТЭ) –өкпе артериясы негізгі бағаны немесе тармағының кенеттен эмболмен (тромбпен) бітелуінен өкпе паренхимасында қанайналымның тоқтауын айтады. Шұғыл көмек: 1. ӨАТЭ күдік туғанда барлық жағдайда антикоагулянтты терапияны жүргізеді:- гепарин 5 000 ХБ көк тамырға, құю; - варфарин 2,5 мг, немесе ацетилсалицил қышқылы 160-325 мг ішке, шайнау. 2. Тромболитикалық терапияны міндетті түрде жүргізу:- преднизолонды 60-90 мг көк тамырға струйно енгізгеннен кейін, 30 мин ішінде; - стрептокиназа 250 000 ХБ көк тамырға тамшылатып, сонан соң 1 250 000 ХБ тамшы түрінде 100 000 ХБ/сағ жылдамдығында енгізу;- алтеплаза (актилизе) 15 мг вк/т болюсті, сонан соң 0,75 мг/кг 30 мин ішінде, сосын 0,5 мг/кг 60 мин ішінде енгізу. 3. Қан айналымы тоқтаған кезде жүрек - өкпелік реанимацияны жүргізу. 4. Гипоксия коррекциясы – ұзақ оксигенотерапия. 5. Ауыру синдромын жою: - айқын ауыру синдромында – наркотикалық анальгетиктер (кіші қан айналымда қысымды төмендетеді жəне ентікпені азайтады) - морфин 1 мл 1% ерітіндіні (10 мг) 20 мл 0,9% натрии хлорид ерітіндісімен к/т бөліп 4-10 мл 5-10 мин сайын, ентікпе мен ауыру сезімін басу немесе фентанил 1-2 мл 0,005% ерітіндісін (0,05-0,1 мг) 1-2 мл 0,25% дроперидол ерітіндісімен ( систолалық артериалды қысым 90 мм сн.б. төмен болған жағдайда дроперидол енгізілмейді!); - инфарктты пневмония кезінде (дене қалпымен, жөтелмен, тыныс алумен байланысты кеуде қуысында ауыру сезімі) – наркотикалық емес анальгетиктер – кеторолак к/т 30 мг (1,0 мл), осы мөлшерді 15 секунд ішінде енгізу қажет. 6. Жедел оң қарыншалық жетіспеушілік, артериалды гипотензия жəне шок кезінде: - тек к/т допаминді тамшылатып, 100-250 мкг/мин (1,5 – 3,5 мкг/кг/мин) (400 мг допаминді, 250 мл 0,9% натрий хлорид ерітіндісімен) к/т енгізгеннен кейін емдік əсері 5 мин ішінде басталады, ұзақтығы – 10 минут. - пентакрахмал 400 мл к/т тамшылатып, 1 мл/мин жылдамдықпен. 7. Бронхоспазм дамығанда: - β2-адреномиметиктерді ингаляция арқылы енгізу – сальбутамол 2,5 мг небулайзер арқылы 5-10 минут ішінде, əсері қанағатсыз болған кезде ингаляцияны 20 мин кейін қайталау; Немесе - к/т 2,4% 1,0 мл аминофиллинді баяу (10,0 мл көп емес) 20 мл натрий хлоридін изотоникалық ерітіндісімен енгізу. Пароксизмальды тахикардия жəне ауыр артериальды гипертензия, эпилепсияның болмауы, миокард инфаркті анықталмағанда, тұрақты систолалық артерияльды қысым > 100 мм.сн. б . төмен болмағанда аминофиллинді енгізуге болады. 8. Сатурация мен гемодинамиканың көрсеткіштерінің міндетті тұрақты бақылау!

30. ЖУРЕК ЖЕТИСПЕУШИЛИГИ????Созылмалы жүрек жеткіліксіздігіқантамыр жүйесінің ағзалар мен тіндерді тиісті қан және О2 мөлшерімен қамтамасыз ете алмауынан пайда болатын синдром7 Жүрек қызметінің жеткіліксіздігі мына патогенездік жолдармен дамуы мүмкін: Шамадан тыс артық қызмет атқарудан, жүректің зорығуынан; Миокардтың бірінші бүліністерінен; Перикард қызметінің бұзылыстарынан; Жүрек ырғағының ауыр бұзылыстарынан; Осы көрсетілгендердін біріккен бұзхылыстарынан.

Миөттік қан көлемін қалыпты жағдайда ұстап тұратын компенсациялық механизмдерге тахикардия жатады. Миокардтаарнайы зат алмасу және құрылымдық өзгерістер пайда болып жүректің массасы мен жұмыс атқару қабілеті көтеріледі. Миокардтың гипертрофиясы дамиды. Жүректің икемделістік (компенсациялық) қызметі көтерілуі кезінде миокардтағы зат алмасу, құрылымдық және функциялық өзгерістер үш сатыда өтеді (Ф.З.Меерсон): 1.Апаттық саты жүрек қызметінің жоғарылауынан кейін тікелей дамиды. Бұл сатыда ет массаларының мөлшеріне атқаратын жұмыс көлемінің ұлғаюына байланысты РНК мен нәруыздың түзілуі артады. Бұл мына тізбек бойынша жүреді. Жүрек қызметінің қарқын